February 15th, 2018

Wat gebeurt wanneer de wet is aangenomen?

Na de legalisatie van de Humusatie zal onze Stichting een locatie moeten kiezen om het eerste “Tuinbos van de Metamorfose” op te richten: een plaats waar de terugkeer van de overledene naar de aarde eenvoudigweg zal worden versneld (+/- 12 maanden) ) en dit vooral op een volledig veilige manier, zowel voor de volksgezondheid als voor de bescherming van het milieu.
Eén « Tuinbos » per provincie, net zoals voor crematoria, zou uiteindelijk ideaal zijn…
In het 100% ecologische gebouw zullen zalen voor een laatste eerbetoon ter beschikking van de familie gesteld worden (ze zullen ook beschikbaar zijn voor degenen die geen religieuze diensten willen)
Het te voorziene budget zou wel 5 tot 10 keer kleiner zijn!

Enkele pistes
-In Dinant beschikt de Stichting over een geschikt terrein.
De schepen voor Stedenbouw en milieu Thierry Bodlet is erg te vinden voor het concept.
-In Louvain-la-Neuve bood de schepen Cédric du Monceau, ook sterk overtuigd van het project, ons een plaats aan links van het Blocry kerkhof (aanvankelijk voorzien voor de uitbreiding van het kerkhof) . Deze plaats grenst aan een bos aan de achterkant en is dus zeer geschikt voor een herdenkingsruimte. In Namen, waar we de steun hebben van Schepen Luc Gennart, kunnen we eventueel beschikken over een reeds gedeeltelijk aangelegd terrein (ex-islamitische slachthuis en aanvankelijk voorzien voor een nieuw kerkhof), dat eveneens grenst aan een bos op de grens met Temploux.
-In Chaumont-Gistoux zijn verscheiden Schepenen en ook de Voorzitster van het OCMW te vinden voor de installatie van een «Tuinbos van de metamorfose» op een terrein dat nog in onderhandeling is.

In het eerste Tuinbos van de Metamorfose zal het Vormingscentrum van de toekomstige officieel erkende « Humusatie verantwoordelijken » opgericht worden. Zij zullen de enige bij wet gemachtigde personen zijn om dit vernieuwende proces uit te voeren.
We wensen er de nadruk op te leggen dat dit vernieuwende concept talrijke en uiterst lonende banen zal opleveren, die in wezen niet verplaatst kunnen worden en die minder pijnlijk zijn dan die van grafdelver, een beroep dat vooral “onmenselijk” is wanneer de “resten” moeten opgegraven worden om de plaats opnieuw te kunnen toewijzen wanneer niemand de graven onderhoudt.