Hoorzitting in het kader van de conceptnota voor nieuwe regelgeving
Bij deze een verslag van de hoorzitting namens de Commissie voor Bestuurszaken, Binnenlands Bestuur, Inburgering en Stedenbeleid over de conceptnota voor nieuwe regelgeving met betrekking tot de begraafplaatsen en de lijkbezorging van het Vlaams Parlement
http://docs.vlaamsparlement.be/pfile?id=1476233
Om de kosten voor de begrafenissen voor behoeftige mensen te drukken is humusatie een exellente oplossing, met een geschatte besparing van 2500euro tov een gebruikelijke begrafenis kunnen middelen van gemeentes OCMW’s voor andere doelen aangewend worden… het saneren van begraafplaatsen met humus bijvoorbeeld.
Over de kwaliteit van het hout voor de kisten zal er ook minder debat moeten gevoerd worden aangezien we bij humusatie een herbuikbare kist of mand zouden gebruiken kunnen we bomen gewoon verder laten groeien en laten bijdragen aan betere lucht ipv ze te verbranden.
Tom Wustenberghs, VNOC:
De evolutie in de uitvaarttechnieken maakt inderdaad dat er op dit ogenblik alternatieven op de markt komen die het mogelijk maken om na te denken over nieuwe vormen van lijkbezorging. Resomatie ofaquamatie komt vaak in de actualiteit, en ook humusatie, het composteren van lichamen, krijgt vaker aandacht. Er zijn vaak heel goede argumenten voor, op ecologisch vlak maar ook in verband met ruimtegebruik. Als we die tendensen zien, dan verwachten we toch dat die nieuwe technieken snel aan draagvlak zullen winnen, net zoals destijds het geval was met crematie. Eigenlijk is het belangrijkste argument om nieuwe technologieën te overwegen –en ik ben blij dat in de conceptnota die kaart wordt getrokken–dat we bijkomende keuzevrijheid kunnen aanbieden aan de nabestaanden, aan burgers die nadenken over de wijze waarop met hun lichaam moet worden omgegaan, dat er naast begraven en naast cremeren straks een derde of vierde optie om met het lichaam om te gaan mogelijk zal worden..
.. Uiteraard –en daarin onderschrijf ik de eerdere betogen van de vorige sprekers –is het belangrijk om bijkomend onderzoek te doen naar de milieu-impact van deze nieuwe technologieën. Er wordt vaak verwezen naar de TNO-studie uit Nederland. Het VNOC zal zeer spoedig in de mogelijkheid zijn om daar Vlaamse studies of Vlaamse informatie naast te leggen en zodoende met objectieve informatie te kunnen spreken over deze nieuwe technologieën.
Bedankt voor de open kijk, wij zijn alvast vragende partij voor degelijk wetenschappelijk onderzoek.
Johan Dexters:De vraag is wat we verstaan onder natuurbegraafplaatsen. De perceptie is dat dit dan biologisch gezien vriendelijker is.
Er is een studie geweest over het crematorium van Lochristi. Met de assen die begraven worden in een dreef als natuurbegraafplaats is het probleem dat die beton worden. Als we urnen begraven in een dreef, hebben we de perceptie dat we milieuvriendelijk werken, maar op de duur leggen we wel een kasseiweg aan. We bekijken het concept natuur, biologisch afbreekbaar en goed voor het milieu, maar de realiteit vandaag –Lochristi is daar een voorbeeld van omdat men daar al zoveel jaren begraaft –is dat de assen verstenen. Hetzelfde geldt voor de verstrooiing. Iedereen zegt dat assen verstrooien biologisch het beste is voor het milieu, maar in de stad Antwerpen heeft men de oude verstrooiingsweiden al twee keer moeten afgraven omdat ze dusdanig verhoogd waren. Dan is dat niet direct biologisch afbreekbaar. We moeten perceptie en realiteit naast elkaar leggen en uitzoeken of dat zo is. We kunnen werken met biologisch afbreekbare urnen, maar als de inhoud niet biologisch afbreekbaar is, hebben we een probleem.
Natuurbegraafplaatsen waarbij mensen gewikkeld in een doek vrij ondiep begraven zouden kunnen worden hebben mogelijks minder negatieve impact op het milieu door de afwezigheid van de toxines van de kist zelf, maar de toxines die in het lichaam zitten en het rottingsproces (sorry hier bestaat geen zachter woord voor) in een zuurstofvrije omgeving zijn alvast even erg als bij een standaard begrafenis.
Het verspreiden van assen al of niet in een urne blijft gelijk aan het verspreiden van toxines in de toplaag. Voor het bekomen van die assen is er dan al een flinke hoeveelheid fossiele brandstof gebruikt en werd de lucht vervuild met toxines van kist, kleren, implantaten, ..
Steve Heylen:Ik sluit daar bij aan om onze collega-begraafplaatsbeheerders bij dergelijke discussies te betrekken, want die zullen ook goede inzichten kunnen aanbrengen. Ik geef een voorbeeld: het decreet bepaalt dat bij het einde van een bewaring in een columbarium of thuis, de assen op een begraafplaats worden uitgestrooid of begraven. Die assen zijn blokjes, die kun je zelfs niet uitstrooien in de traditionele zin van het woord. Dit zijn enkele praktische aspecten waar hun expertise zeer welkom kan zijn.
Het zou een enorme omweg zijn maar ook assen kunnen gecomposteerd worden om zo neutraal gemaakt te worden?